Articoli

Vigji e Lucine 


E jere fieste
chel dì tai palaçs, tai zardins
omps e feminis, come frutins,
ducj in mascare e vieste.
Un amôr ch'al sflurive
te fin de siarade
e la viarte cuasi rivade
cun rosis su ogni rive.
Si viarzeve cun splendôr
t'une anade pôc cuiete,
si sintive, si steve in spiete
ma e fieste a fâ onôr.
Il popul jere cu la fan
e al tacâ a fâ batae
cun soldâts e cun gjarnae
e cui siors ch'e vevin pan.
Che zornade e fo teribil,
muarts e sang atôr par Udin,
senze grazies ne padin
e violence, pui pussibil,
su chê int ch'e festegjave
j colà il mont intôr,
cun disgracie e tant dolôr
par chê vite ch'e lassave
Vigji e Lucine,
tal sflurî dal lôr amôr,
cu la Muart atôr di lôr,
e sposâts cun chê Vicine.
La storie nus clame,
visaisi di chist,
al jere timp trist
e restade e je la flame.


                            MICONI IVANO